Daphne, wat trekt jou aan op de babygroep?
‘Dat is een combinatie van factoren. De ‘doelgroep’ spreekt me aan. Zo mooi om te zien hoe de kleinste kindjes vanaf nul jaar beginnen en dan via zoveel verschillende ontwikkelsprongetjes naar de dreumesgroep gaan. Het draaien, rollen en kruipen, voor het eerst gaan staan, het lopen… Ze groeien zo hard in het eerste jaar. Fantastisch om dat proces van zo dichtbij mee te mogen maken.’
En wat nog meer?
‘Het vertrouwen van ouders die hun kindje bij jou brengen. Zij leggen hun dierbaarste bezit in jouw handen. Verder vind ik de ruimte hier op de Brediusweg heel erg fijn. Een lichte locatie met uitzicht op de tuin. Aan twee lange zijden hebben we ramen. Je ziet van alles, het is groen en er is rust. Een heerlijke plek om te werken. En mijn collega’s natuurlijk!’
Komen we op terug. Allereerst: wat neem jij mee naar Kindergarden?
‘Mmm… Mijn ervaring, denk ik. Ik werk al best een tijd voor deze vestiging. Ouders kennen mij, ook van zusjes en broertjes of door mond-tot-mond reclame. Zo van: ‘Ga je daar die vestiging? Daphne werkt daar al lang,’ dat geeft ze denk ik vertrouwen.’
‘Verder heb ik een holistische kijk. Ik probeer altijd het grotere geheel te zien: dat betekent onder andere voorbereiden en al weten wat de dag zal brengen. Wat heeft ieder kindje nodig en op welk moment? Dat je niet pas hoeft te schakelen als een kindje huilt en jij denkt: help, en nu? En dan je check-lijstje afgaat. Na een tijdje leer je de kindjes kennen, je kent hun ritme en weet wat ze nodig hebben. Het levert je zoveel op als je daar op kunt inspelen, de rust en het overzicht kunt bewaren, dus een dag lang gestructureerd kan kijken.’
Tekst gaat verder onder de foto.
Wat vind jij zo leuk aan je werk?
‘Ik heb een achtergrond in de zorg: de ouderen- en de kraamzorg. Toen mijn kinderen geboren werden, werkte ik op een afdeling waar dementerenden verpleegd werden. Ik merkte dat ik mijn werk best wel vaak mee naar huis nam: verslagen maken, een arts bellen, enzovoorts. Ik dacht: ik wil een fijne baan waar ik plezier op mijn werkplek heb en op die werkplek ook mijn werkdag kan afsluiten.’
‘Nu worden de kindjes door hun ouders opgehaald, dat voelt goed, dat hoort zo. Dan kun je je werk ook op een goede manier loslaten. Ik heb nu het fijne van het aandacht geven, het knuffelen en verzorgen, de ontwikkeling van de kinderen meemaken en het tegelijk het besef dat ze daarna in goede handen zijn en dat jij het dus los kunt laten.’
Hoe zou jij je team omschrijven? En de band die je met je collega’s hebt?
‘Mijn huidige collega Anouk en ik kunnen met elkaar lezen en schrijven. We werken sinds een jaar samen op de babygroep. We zitten op één lijn en kunnen goed sparren met elkaar. Soms hebben we ideeën die haaks op elkaar staan, maar dan overleggen we: hoe kijk jij hier tegenaan? Dat voelt vertrouwd en veilig.’
Heb je daar een voorbeeld van?
‘Mijn collega had een intake met een ouder. Die ouder kende mij al wat langer en wilde liever met mij spreken. Daar hebben we als collega’s samen een open en eerlijk gesprek over gevoerd en gezegd: hoe kunnen we die ouder helpen? En hoe kunnen wij dit oplossen? Dat onderlinge vertrouwen is er bij ons om zoiets te bespreken. Dat maakt ons sterker. De dingen benoemen en uitleggen. Ook voor de ouders is het fijn om te weten: die Daphne en Anouk spreken en overleggen met elkaar. Ze zien dat zoiets wordt opgepakt door ons.’
Tekst gaat verder onder de foto.
Wat typeert jouw vestiging?
‘We zitten in een mooie, oude villa omringd door een mooie tuin waarin de kinderen alle bewegingsvrijheid hebben. Zelf heb je die ook en er valt genoeg te zien. We hebben echt een heel fijne vestiging. Relatief klein met een baby-, dreumes- en peutergroep én een BSO die overigens heel erg op zoek is naar medewerkers. Ouders, medewerkers en kinderen kennen elkaar allemaal. Iedereen weet op welke groep een kindje zit. Ouders kennen ons, wij kennen de ouders. Dat kenmerkt de Brediusweg. Veel ouders uit Bussum komen winkelen in Hilversum waar ik woon. Wow, klinkt het dan als ik trots mijn kinderen die inmiddels dertien en vijftien zijn wel eens voorstel, heel leuk die reacties.’
Wanneer ga jij met een goed gevoel naar huis?
‘Als er rust is op de groep. Dat vind ik heel erg belangrijk. Is dat niet zo, dan blijf ik liever wat langer om mijn collega te helpen. Een kindje dat huilt, ontwikkelt zich niet. Een kindje dat rustig is, kan de omgeving in zich opnemen, leert en kan zich daardoor ontwikkelen. Rust is niet saai, hoor! Soms is het hollen of stilstaan. Bij het stilstaan kun je heel goed individuele aandacht geven, spelen en op de grond erbij zitten om nieuwe dingen aan te bieden, bijvoorbeeld een kindje stimuleren om te rollen en te bewegen.’
Wat zou jij een toekomstige collega mee willen geven?
‘Kom meelopen met ons, kijk rond, praat met onze medewerkers en stel je vragen. Wees nieuwsgierig en stel je open om de mensen en de omgeving in je op te nemen en te leren kennen. Wees eerlijk naar jezelf en anderen, zodat je het juiste gevoel krijgt bij een vestiging. Is dit iets voor mij, voel ik mij hier prettig, echt op mijn gemak? Zo nee, dan zijn er genoeg andere Kindergarden vestigingen die misschien beter bij jou passen. Er is niet één jas die ons allemaal past, maar jouw jas zit zeker in onze collectie. En weet dat we heel erg op zoek zijn naar jou!’